"GEZELLIE", momentje voor jezelf

Momentje voor jezelf.......

eerst heb je je best gedaan bij scouting,

kom je moe thuis zegt je moeder,

ga je mee naar Appie,

even "gezellie" boodschapje doen?

"gezellie?!"

oke, je wilt haar niet teleurstellen,

je gaat mee, berustend in je lot,

bij Appie druk, druk, druk,

even weg, rustig plekje zoeken,

Suske en Wiske, gratis,

je moet toch wat

of niet soms?

Arnhem, anders gezien

Arnhem, anders gezien.

Molen "De Kroon" in de wijk Klarendal.
Deze molen is meer dan 160 jaar oud, is eens verplaatst, heeft verschillende eigenaren (molenaars) gehad en is nu eigendom van de "Stichting Vrienden van de Gelderse Molen". Hij wordt door vrijwilligers in stand gehouden en gebruikt.


Nog een aspect van Arnhem:

Kluswoningen in Arnhem.


In dezelfde wijk Klarendal worden oude (klus)woningen door kunstenaars en andere huiseigenaren gerenoveerd en opgeknapt.
Deze foto laat de achterkant van de woningen aan de Hommelseweg zien.
Wat een enthousiasme en saamhorigheid, wat een dynamiek!

RUE, hoofdstad van de Marquenterre.

RUE

(NW Frankrijk)

Rue heeft ongeveer 3000 inwoners en ligt zo'n 10 kilometer van de zee.

In de vroege middeleeuwen was Rue een zeehaven en vervolgens een druk bezocht pelgrimsoord.

Een pelgrimsoord vanwege "Het kruis van Rue".

Volgens een legende ontdekten kruisvaarders drie beelden bij de berg Golgota.

Die werden in een bootje geladen, een ervan spoelde aan op het strand bij Rue.

Pelgrims op weg naar Santiago de Compostella vereerden dat beeld en lieten in Rue giften achter.

In de eeuwen daarna veranderde de funktie van Rue, nu is het eigenlijk niet meer dan een 'stil dorp'.

Rue was destijds rijk door onder meer de zeehaven en zoutpannen.

De 'honderdjarige oorlog' ruineerde de handel, de belangrijke zeehaven verzandde in de 16e eeuw.

In de 18e eeuw werden de omringende moerassen drooggelegd.

Het blijft de moeite waard om het stadje te bezoeken. Leuke oude huizen en straatjes en in het bijzonder het mooiste monument van Rue, de prachtige kapel, de "Chapelle du St-Espri".

Op bovenstaande foto ziet u de (stille) hoofdstraat van Rue. Op de achtergrond ziet u de 15e eeuwse "Beffroi" van Rue, in de 19e eeuw gekroond met een klokkentorentje en vier hoektorentjes.

De monumentale "Chapelle du St-Espri", uit omstreeks 1500 (zie foto) is een prachtig voorbeeld van gotische architectuur met overdadige versiering van beeldhouwwerk, zowel binnen als buiten.
Het voert te ver om alle voor Rue relevante informatie in deze bijdrage te vermelden.
Wilt u meer weten van Rue en omgeving, van de provincie Picardie, dan raadt Blogpieper u aan om eens een bezoekje te brengen aan een vestiging van de AMNWB in uw woonplaats.

Bent u in Noord West Frankrijk, met name in de buurt van de Baie de Somme dan het is het zeker de mooite waard om Rue te bezoeken.

Informatie mede ontleend aan het informatieve boekje van de ANWB:
PICARDIE  Nord - Pas de Calais

tekening 'compositie' "scheidsrechter"

tekening: "de fluit" (verbindingen)


compositie naar aanleiding van tekening "scheidsrechter"

(2011, pentekening O.I.inkt/viltstift)

"Harry's Huisje" (tekening)

tekening "Harry's Huisje"

(cretacolor -0,5 mm- op aquarelpapier)

"op de kast"

"op de kast"

april 2011

AULT, N/W FRANKRIJK

Ault, badplaats in noord-west Frankrijk,

foto's van de zeewering en het strand

Bovenstaande foto laat de werking van het zeewater en de wind op de keermuren zien.

Onderstaande foto geeft een beeld van het keienstrand. Het witte deel is een door de werking van het zeewater afgeslepen stuk krijtrots. 

Hieronder een beeld van het strand, de zeewering en, verderop, de krijtrotsen.

Het gebouw rechtsboven de keermuur is een casino.

Spookhuis in Le Crotoy, Frankrijk

"Spookhuis" in Le Crotoy, Frankrijk, Baie de Somme.

Le Crotoy, een vissers- en toeristenstadje aan de monding van de Baie de Somme.

De baai waar het zoete water van de rivier en het aan eb en vloed onderhevige zeewater van Het Kanaal elkaar ontmoeten. 

Een prachtig, in onze beleving mysterieus gebied dat in veel opzichten vergelijkbaar is met ons Waddengebied. Je kunt onder leiding van een deskundige gids een wandelingen maken. Bijvoorbeeld van Le Crotoy naar Saint Valery Sur Somme. Zo'n tocht duurt circa drie uur.

We raden u aan om dat nooit op eigen houtje te doen, voor dat je het weet is het weer hoogwater en dus levensgevaarlijk.

Tijdens een wandeling door de stad kwamen we bovenstaande leegstaande villa tegen.

De villa was ons al eerder opgevallen maar nu maakte ik bovenstaande foto. We noemen het steevast een "spookhuis", voer voor verschrikkelijke speculaties.

We staan soms even stil voor de villa, onze fantasie slaat op hol en we menen dan schrille kreten te horen van de martelingen die daarin plaats zouden kunnen vinden.

Omdat de luiken altijd gesloten zijn vragen we ons af of de villa wordt bewoond en zo ja, door wie.

Gelet op het aantrekkelijke en toeristische karakter van Le Crotoy gaan we er maar van uit dat de villa door een buitenlander is gekocht en dat deze daar af en toe verblijft.

Naast de omschreven fraaie baai heeft de stad namelijk fijne zonnige zandstranden, zeer geschikt voor volwassenen en (hun) kinderen.

Maar de achtergrond en het uiterlijk van deze villa blijft ons boeien.

Saint Valery Sur Somme

Saint Valery Sur Somme (NW Frankrijk)

Onderstaande foto: De Somme, bij laag water, landinwaarts richting jachthaven.

Onderstaande foto: De Somme, bij laag water, richting Baie de Somme en verder naar Het Kanaal.

Onderstaande foto: De Somme, gezien tussen de huizen in de winkelstraat.

Buiten het toeristenseizoen een rustig plaatsje.

AULT, Frankrijk

De afbrokkelende krijtrotsen van Ault/Ornival (Frankrijk).

Mijn vorige blog ging ook over de krijtrotsen van de stad Ault en het er aan vastgebouwde Ornival.

Ault/Ornival ligt aan Het Kanaal, tussen de Baie de Somme en de havenplaats Le Treport.

Ault, een aardig badplaatsje, staat onder meer bekend om zijn krijtrotsen en de prachtige, spectaculaire uitzichten op de falaisekust. Het stadje en het kiezelstrand is zeer in trek bij toeristen.

De krijtrotsen brokkelen jaarlijks zo'n 30 tot 50 centimeter af hetgeen een enorme bedreiging vormt voor deze stad. Anderzijds levert het proces prachtige beelden op, vandaar deze foto's.

Regen en vorst hebben ook bijgedragen aan het geschetste afbraak- en erosieproces, wegen en zelfs huizen zijn reeds ten prooi gevallen aan dit proces.

Wandelen aan de voet van de rotsen is niet zonder gevaar, zie wat dat betreft de foto's.

KRIJTROTSEN IN AULT (Frankrijk)

"Krijtrotsen in Ault"

In 2007 fotografeerde ik onderstaande villa, boven op de krijtrotsen van Ault in Frankrijk.

Ault is een aardige badplaats met zo'n 2000 inwoners. Een extra attractie vormen de spectaculaire krijtrotsen en het uitzicht op de falaisekust, vaak in een adem genoemd met Ornival.

De villa bovenaan kon toen, in 2007, niet meer worden bewoond, het instortingsgevaar was te groot.

De krijtrotsen in Ault brokkelen jaarlijks (!) zo'n 30 a 50 centimeter af, een proces dat niet is te stoppen.

Deze villa is als gevolg van dat proces, in feite een drama voor de stad, vorig jaar definitief gesloopt.

Kort geleden bezochten we opnieuw Ault. In dit jaargetijde een stille stad zonder toeristen.

We wilden zien wat het afbraakproces met de kuststrook en de stad deed.

Waar de kust beschermd is door stevige muren waan je je veilig. Maar wandelend in de richting van het strand, aan de voet van de krijtrotsen, verdwijnt dat gevoel. 

Op onderstaande foto is de afwezigheid van de bovenstaande villa te zien. Rechts op de foto zie je de enorme krijtrotsen, links op de foto de extra beveiligde en recent gerenoveerde keerwand.

De onderstaande foto geeft een beeld van de brokstukken aan de voet van de krijtrotsen.

Mooi plaatje maar tegelijk een getuige van het afbraakproces in Ault.

HART VOOR DE LENTE

"hart voor de lente"

Pen/viltstift-tekening uit 2000.

En nu maar genieten van het mooie begin van de lente.

Op naar het balcon, de tuin en de terrassen! Of start een wandeling!

Frankrijk, een bijzonder huis in Romaine

Tijdens mijn korte vacantie in Frankrijk, in het dorpje Romaine vlak bij de Somme-delta, wandelde ik vroeg in de ochtend in de omgeving van "ons" vacantiehuis. Onderweg kwam ik dit vreemde huis tegen, met zijn monumentale trap naar de eerste verdieping waar zich de voordeur bevindt. De trap komt uit op een terras, omringd door een eveneens monumentaal hekwerk.

Ook de voortuin van dit huis is simpel: een grasveldje met een geasfalteerde oprit naar de garage. 

De voortuin wordt begrenst door een hoge, ongesnoeide haag. Geen voorbeeld van mooie tuinarchitectuur maar niemand maakt zich daar druk over, is mijn indruk.

Een vreemd huis, je vraagt je af hoe de plattegrond en de inrichting ervan uitziet, ook in verticale zin.

Een paar meter naar links maakte ik vanaf de straat de bovenstaande foto.

"winterwaard I"

tekening "winterwaard"

Deze pentekening maakte ik in 2008, hij is niet meer in mijn bezit.

Ik gaf hem aan vrienden in mijn woonplaats, dit als waardering voor hun werkzaamheden in de lokale politiek (PvdA). De basis voor deze prent, "winterwaard I", vormde een abstracte tekening bestaande uit een paar willekeurig getrokken horizontale lijnen.

Ik heb op basis daarvan meerdere tekeningen gemaakt. Soms van de gehele oorspronkelijke tekening, soms van een fragment er van. Door steeds een andere zwart-wit invulling er aan te geven en/of voor een bepaalde uitsnede te kiezen, ontstonden verschillende beelden.
Een onderzoekstocht, een ware creatieve studie. De tekeningen die ik uiteindelijk heb bewaard, en soms heb weggegeven, hebben als kenmerk dat ze naar winterse uiterwaarden verwijzen.

mijn oude "openbare lagere school nr. 13" in Arnhem

Vanacht had ik een droom.

Ik liep van mijn ouderlijk huis aan de Utrechtsestraat naar mijn oude lagere school in Arnhem.

Die prachtige school stond aan de Schilderstraat, in de wijk Heijenoord. Een leuke tijd ondanks het feit dat ik liever op straat zwierf dan in de schoolbanken zat.

Jaren geleden werd mijn school afgebroken om plaats te maken voor woningbouw tussen de Schilderstraat en de Pompstraat. Heijenoord maar vooral Lombok waren de wijken waar ik als kind en puber speelde met mijn vrienden en vriendinnetjes. Ook was ik regelmatig bij vrienden in de Pompstraat en de Vijfzinnenstraat, beide straten met een achterbuurtkarakter.

In mijn droom wandelde ik van mijn huis, via de brug over het spoor en de Noordelijke Parallelweg, naar school. Ik was een dromer, ook tijdens de wandeling.

Mijn gedachten dwaalden af naar gevaarlijke situaties waarin ik een absolute hoofdrol vervulde, stoere jongensbeelden. Ik ben een beelddenker zoals dat heet. De beelden die zich voor mijn geest ontvouwden waren zo helder dat ik mijn wandeling even moest onderbreken. Ik zat op de rand van het trottoir, op die wijze kon ik de beelden rustig bekijken en genieten van mijn succes. Mijn benen lagen op de straat.

Ik voer op zee, was aangemonsterd als matroos. De zee kolkte, grote golven sloegen over de railing waaraan ik mij staande hield. Een levensgevaarlijke situatie maar iemand moest het werk doen, ook in gevaarlijke omstandigheden. Vrijwillig had ik mij dus voor die klus aangemeld.

Een van de andere bemanningsleden, de derde stuurman, liep naar het voordek en werd woest tegen het dek geworpen. Ik hield mijn adem in. Tot mijn ontzetting bleef hij liggen, bewusteloos nam ik aan.

Wat nu!

Ik liet de railing los en liep voorover gebogen, om bestand te zijn tegen de woeste golven, naar de stuurman. Hij was bewusteloos, zijn voet lag in een vreemde houding onder zijn jas.

Ik stelde koel vast dat hij daar niet kon blijven liggen, veel te gevaarlijk. Ik slingerde de man in een soepele beweging over mijn schouder en worstelde mij naar de dichtst bij zijnde deur. Met moeite kreeg ik de deur open en na het sluiten legde ik de stuurman voorzichtig op de vloer. Ik belde met mijn marifoon de kapitein om hulp en assistentie.

Een geweldige claxon haalde mij op dat moment uit mijn fantasie. Een auto, een lelijke eend, reed zowat over mijn voeten. Met een sprong ging ik achteruit redde mijn vege lijf. Door mijn levendige fantasie was ik de tijd vergeten, ik sprong op en rende naar mijn school in de Schilderstraat. Te laat, een gesloten deur! De congierge van mijn school opende de deur en keek mij vorsend aan en liet mij binnen. 'Ik zou nu niet graag in jouw schoenen staan jongen', bromde hij.

Ik was het met hem eens maar bedacht net op tijd dat ik nergens voor bevreesd moest zijn.

zomaar een boerderijtje

"zo maar een boerderijtje"

Dit is een fragment van een pentekening uit de jaren '60.

Gemaakt tijdens een vacantie in Zeeland.

Mijn zwager heeft een groot boerenbedrijf in Drente, hij is melkveehouder.

De pentekening hangt bij hem, dat hoort ook zo.

Mij rest slechts, vanwege de herinnering aan die vacantie, een copie.

Volendam: oude tekening

Volendam, "dijkbebouwing Zuideinde"

Volgend op de voorgaande reeks tekeningen vond ik deze -gedateerde- tekening van de dijkbebouwing aan het Zuideinde. Ook deze tekening werd in een paar minuten, tijdens een wandeling met een groep studenten door Volendam, gemaakt.

Naar aanleiding van deze en de voorgaande "Volendam-tekeningen", vraag ik mij nu af of de geschetste situatie anno 2011 nog hetzelfde is.

impressie Volendam 1973

Tekening "Achter Zuideinde" Volendam.

Deze tekening werd, net als die in mijn vorige blog, in een paar minuten gemaakt.

Ik schetste dit straatbeeld tijdens een wandeling met een aantal studenten in mei 1973.

Ik vraag mij af of Achter Zuideinde er op dit moment nog steeds zo uitziet. Weet u het?

Als u meer weet stuur mij dan a.u.b. een foto of maak er een actueel blog van.

Bij voorbaat mijn dank.

aan de Volendamse dijk

Tekening "Volendam".

Deze potlood- en viltstift-tekening werd tijdens een wandeling in 1973 gemaakt.

Ik verkende destijds met een groep studenten dit unieke dorp.

Tijdens die wandeling maakte ik een aantal snelle, impressieve schetsen.

Mijn verslag van de wandeling wilde ik met een aantal tekeningen verduidelijken.

"panorama Amsterdam" en "de schuurtjes"

"panorama Amsterdam"

De foto in mijn vorige aflevering "raam op Amsterdam" werd gemaakt vanaf de 7e verdieping van de firma Metz en Co.

Ook dit panorama komt daar vandaan.

Een prachtig beeld van Amsterdam:

unieke huizen, bijzondere gebouwen en, centraal in het beeld, een mooie gracht.

"de schuurtjes"

Toen ik na het maken van de vorige foto naar beneden keek, viel mij een rij schuurtjes op.

Wat een verschil met een monotone rij schuren in een moderne Vinex-wijk dacht ik.

Deze bewoners-eigenaren hebben van de schuurtje hun eigen paleisje gemaakt.

Vandaar de foto.

Raam op Amsterdam

"Raam op Amsterdam"

Deze foto, "raam op Amsterdam", maakte ik op de 7e verdieping van de firma Metz en Co.

In het centrum van Amsterdam. 

Ik maakte meer foto's van het centrum, van de bebouwing en de grachten.

Maar die waren door de weerspiegeling van de ramen van dit gebouw te slecht om U te laten zien.

Het was jaren geleden dat ik Amsterdam vanaf deze hoogte fotografeerde maar het blijft voor mij een bijzondere en boeiende stad.