Een eenvoudige, spontaan gemaakte viltstiften-tekening voor mijn lieve dochter.
Snel getekend op een toevallig aanwezig stuk karton.
Nadat zij in slaap viel en deze speeltjes op het kleed in de woonkamer achter liet.
Het is in al zijn eenvoud niet meer dan wat je ziet.
Haar popje zonder ogen, een plastic telefoon, een leeg tasje dat ik later nog eens gebruikte voor de omslag van het vernieuwde rapport van haar basisschool "De Mheen" in Apeldoorn.
Een klok die de tijd heeft stil gezet.
Het zijn stille getuigen van die tijd, het beeld van mijn slapende dochter, van haar toenmalige speeltjes.
Momenten die voor altijd in mijn -en misschien ook in haar- geheugen staan gegrift.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten